Η σπατάλη τροφίμων θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα παγκοσμίως. Αναφέρεται ότι η ΕΕ σπαταλά περισσότερα τρόφιμα από όσα εισάγει. Ως αποτέλεσμα, ο ΟΗΕ, οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης 12.3 των Ηνωμένων Εθνών, στοχεύουν “στη μείωση στο μισό της παγκόσμιας κατά κεφαλήν σπατάλης τροφίμων σε επίπεδο λιανικής πώλησης και καταναλωτών, καθώς και στη μείωση των απωλειών τροφίμων κατά μήκος της παραγωγής και της αλυσίδας εφοδιασμού, συμπεριλαμβανομένων των απωλειών μετά τη συγκομιδή” έως το 2030. Τα απόβλητα τροφίμων έχουν επίσης σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς υπάρχει σημαντική απώλεια όλων των τύπων ενέργειας, όπως το νερό, και άλλων πόρων που απαιτούνται για την παραγωγή, τη συγκομιδή, τη μεταφορά, τη συσκευασία και τη διανομή τροφίμων. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη για μια βιώσιμη διαχείριση των τροφίμων, μια συστηματική προσέγγιση για τη μείωση της σπατάλης τροφίμων και των συναφών επιπτώσεών της σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής.
Η Innovation Hive και οι 7 εταίροι της, μέσω του έργου Zero Waste, θα προσπαθήσουν να ευθυγραμμίσουν τους εκπαιδευτικούς των σχολείων με την προαναφερθείσα φιλοσοφία, παρέχοντας σχετικό εκπαιδευτικό υλικό για την ενημέρωση και εκπαίδευσή τους σχετικά με τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές συνέπειες της σπατάλης τροφίμων. Η σύμπραξη αυτή θα χαράξει επίσης κατευθυντήριες αρχές για τη μείωσή του. Αυτό δημιούργησε την ανάγκη διεξαγωγής μιας έρευνας πεδίου και μιας έρευνας γραφείου, προσανατολισμένης σε ένα δομημένο ερωτηματολόγιο, προκειμένου να δημιουργηθεί το γνωστικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα διαμορφωθεί ολόκληρο το έργο. Η έρευνα αποσκοπεί στο να ανακαλύψει πώς μπορεί να βελτιωθεί και να αναπτυχθεί το ήδη υπάρχον υλικό, αλλά, κυρίως, εστιάζει στο να ανακαλύψει πώς μπορεί να σχεδιαστεί νέο υλικό (πόροι, εργαλεία και μέσα) έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι πρωταρχικές ανάγκες των μαθητών και των εκπαιδευτικών στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων τροφίμων.
Αξιολογώντας τα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας γραφείου και τις πληροφορίες που προέκυψαν από την έρευνα πεδίου που διεξήχθη στην Ελλάδα, είναι σαφές ότι υπάρχει σημαντική έλλειψη γνώσεων σχετικά με το θέμα της διαχείρισης των αποβλήτων τροφίμων και τις πτυχές της σπατάλης τροφίμων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων τροφίμων να εξαρτάται από τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν οι εκπαιδευτικοί των σχολείων για την ένταξη σχετικών παρουσιάσεων ή οπτικοακουστικού περιεχομένου στο πρόγραμμα σπουδών. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, ενώ οι περισσότερες χώρες της ΕΕ έχουν ενσωματώσει επίσημα την εκπαίδευση για τη διαχείριση των αποβλήτων τροφίμων στα σχολεία τους, στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο αναφορές για την προστασία του περιβάλλοντος και την ανακύκλωση στα σχολικά βιβλία. Σύμφωνα με τις απαντήσεις που έδωσαν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές στο ερωτηματολόγιο, είναι απαραίτητο να παρέχεται υλικό για την εκμάθηση της διαχείρισης των αποβλήτων τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτικών σεμιναρίων, εργαστηρίων και εξωσχολικών δραστηριοτήτων. Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων δεν είχε λάβει ποτέ μέρος σε κανενός είδους κατάρτιση ή δραστηριότητα σχετική με τη διαχείριση των αποβλήτων τροφίμων ήταν ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα της έρευνας πεδίου.
Επιπλέον, η έρευνα που διεξήχθη σε όλες τις χώρες-εταίρους έδειξε μεγάλο αριθμό ομοιοτήτων. Συγκεκριμένα, τα ευρήματα από την έρευνα γραφείου και πεδίου που βασίστηκε σε ερωτηματολόγια, τα οποία εφαρμόστηκαν σε περισσότερους από 175 μαθητές και 105 εκπαιδευτικούς που ανήκουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έδειξαν έλλειψη βιβλιογραφίας για την αντιμετώπιση της σπατάλης τροφίμων και μια επείγουσα ζήτηση τόσο από τους εκπαιδευτικούς όσο και από τους μαθητές για χρήσιμο και ελκυστικό εκπαιδευτικό υλικό σχετικά με τη σπατάλη τροφίμων. Ταυτόχρονα, η απουσία επίσημου ακαδημαϊκού προγράμματος σπουδών αφιερωμένου στην πρόληψη της σπατάλης τροφίμων, με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τους μαθητές, είναι ένας άλλος παράγοντας που είναι κοινός σε όλα τα κράτη-εταίρους. Η ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σπατάλη τροφίμων και η λήψη μέτρων για τη μείωσή της αποτελούν αποκλειστική ευθύνη των διευθυντών των σχολείων και. Δεν υπάρχει υποχρεωτικό μάθημα σε κανένα εθνικό πρόγραμμα σπουδών που να είναι εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά αφιερωμένο στο πρόβλημα της σπατάλης τροφίμων, αλλά περιστασιακά οι εκπαιδευτικοί θα ενσωματώσουν παρουσιάσεις ή άλλο εκπαιδευτικό υλικό στα σχέδια μαθήματός τους που περιλαμβάνουν τη συζήτηση σχετικά με τη σπατάλη τροφίμων ή τη διαχείριση των αποβλήτων τροφίμων.
Εν κατακλείδι, υπό το πρίσμα των ευρημάτων της έρευνας, είναι σαφές ότι υπάρχει ανάγκη για περισσότερες μεθοδολογικές προσεγγίσεις και καλύτερη συνεργασία μεταξύ όλων των μερών που έχουν ρόλο στον τομέα αυτό. Θα πρέπει να αναπτυχθούν πόροι για την εκπαίδευση, έτσι ώστε οι γονείς να μπορούν να μάθουν για τη διαχείριση των αποβλήτων τροφίμων εκτός από τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και άλλους εκπαιδευτικούς. Η έρευνα διαπίστωσε ότι, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων δεν είχε λάβει ποτέ μέρος σε σεμινάρια ή εκπαιδεύσεις σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων τροφίμων, όλοι ήταν πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε εξωσχολικές δραστηριότητες που μπορούν να τους παράσχουν γνώσεις σχετικές με τη διαχείριση των αποβλήτων τροφίμων. Παραμείνετε συντονισμένοι για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με: https://zero-waste-project.eu/
